Czy każdy ma prawo do szczęścia? Tak, a czemu by nie? Każdy z nas jest tylko człowiekiem. Takim samym, który chodził po świecie kilkanaście lat temu, czy takim, który robi to teraz. Jesteśmy ludźmi... Tylko ludźmi czyż nie? Więc dlaczego dzisiejszy świat jest ukierunkowany tylko tym jak ktoś wygląda czy ile zarabia. Liczy się osobowość. Wygląd można zmienić, osobowości raczej nie. Dorastając przybieramy pewną postawę. Postawę, dzięki której jesteśmy rozpoznawalni w tłumie. Tłumie, w którym nikt nie chce się wychylać, a powinien. Nie możemy być tacy sami. Gdy będziemy identyczni na świecie będzie nudno, mówiąc najprościej. Każdy jest cudowny na swój sposób i to tylko od nas zależy czy będziemy chcieli pokazać przed kimś to, jakim cudownym człowiekiem jesteś ty czy ja. Każdy jest najlepszą wersją samego siebie, kimś cudownym i niepowtarzalnym. W niektórych przypadkach trzeba coś doszlifować, ale jeśli się czegoś bardzo chce można osiągnąć wszystko.
Czy jestem człowiekiem szczęśliwym? Nie, jeszcze nie. Przez całe życie poszukujemy tego prawdziwego długotrwałego szczęścia. Ja dalej go szukam i mam nadzieję,że za niedługo takowe szczęście odnajdę i będę się nim cieszyć przez długie, długie lata.
Czy jestem człowiekiem szczęśliwym? Nie, jeszcze nie. Przez całe życie poszukujemy tego prawdziwego długotrwałego szczęścia. Ja dalej go szukam i mam nadzieję,że za niedługo takowe szczęście odnajdę i będę się nim cieszyć przez długie, długie lata.
"Życie jest jak świeczka. Gdy się ją zapali, świeci wyraźnym płomieniem. Gdy się wypala, powoli gaśnie"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz